انواع سرطان کدام‌ها هستند؟

سلول‌ها، واحدهای اولیه‌ی سازنده‌ی بدن هر کدام از ما هستند. این سلول‌ها رشد می‌کنند و تقسیم می‌شوند و هر وقت که بدن به آن‌ها نیاز داشته باشد، گروه‌ها و بافت‌های تازه می‌سازند. معمولا هم با پیر شدن یا آسیب دیدن، از بین می‌روند تا سلول‌های جدید جایشان را بگیرند. این یک فرایند تولد/مرگ در سلول‌ها و بدن سالم است. انواع سرطان اما، بر اثر به هم ریختن این فرایند به وجود می‌آیند. سرطان با تغییرات ژنتیکی شروع می‌شود که فرایند تولد تا مرگ را به هم می‌ریزند و مشخصا بیشتر از میزان عادی تقسیم می‌شوند. این تقسیم بیش از اندازه، تومور می‌سازد که به نوبه خود می‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم باشد. تومورهای سرطانی، تومورهای بدخیم هستند. با این حال تومورهای خوش‌خیم اغلب آسیبی به بدن نمی‌رسانند، حتی اگر بزرگ شوند. بعضی از انواع سرطان اما لزوما در بدن تومور ایجاد نمی‌کنند.

در این مطلب، با انواع سرطان و واژه‌هایی آشنا خواهیم شد که گاهی برای اطلاق به آن‌ها استفاده می‌شوند و ممکن است گاهی با شنیدن آن‌ها گیج شوید.

سارکوم ها، تومورهای بدخیم گروهی

سارکوم‌ها بین انواع سرطان، رواج چندانی ندارند و بیشتر در استخوان و بافت نرم به وجود می‌آیند (مثلا در چربی، عضلات، شریان‌های خونی و اعصاب، بافت‌های عمیق و فیبروزی). طبق تحقیقات انستیتو ملی سرطان در آمریکا، هر سال در این کشور حدود 12 هزار سارکوم بافت نرم و 3 هزار سارکوم استخوان تشخیص داده می‌شود. سارکوم‌های استخوان بین کودکان، و سارکوم‌های بافت نرم بیشتر بین بزرگسالان رایج‌اند.

سارکوم بافت نرم

همان‌طور که از اسمش مشخص است، بافت‌های نرم بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و اندام‌هایی مانند دست، پا، سینه یا معده را درگیر می‌کند. این سارکوم هم در کودکان به وجود می‌آید، هم در بزرگسالان.

سارکوم استخوان

سارکوم‌ در استخوان، در واقع همان تومور استخوان است و بیشترین کیس‌های آن را کودکان تشکیل می‌دهند. استئوسارکوم (osteosarcoma) رایج‌ترین نوع سرطان استخوان است.

لنفوم، سرطان غدد لنفاوی

لنفوم در واقع توموری است که در سلول‌های غدد لنفاوی یا همان لنفوسیت‌ها در بدن به وجود می‌آید. این بیماری می‌تواند از طریق خون یا جریان‌های لنف از غده‌ای به غده دیگر برود و یا حتی از لنف خارج شده و به اندام‌ها نفوذ کند. پوست، ریه‌ها، سیستم عصبی مرکزی، معده، کبد و .. همه می‏توانند با متاستاز لنفوم، سرطانی شوند. سرطان غدد لنفاوی با سفر در بدن، می‌تواند آنتی‌ژن‌‌های دیگر قسمت‌های بدن را هم از بین ببرد و به اصطلاح بچرخد. بسته به سن، جنسیت و وضعیت سلامت عمومی لنفوم می‌تواند علامت‌های مختلفی را در بدن به وجود بیاورد. لنفوم هوچکین و غیرهوچکین دو نوع اصلی این بیماری هستند. در این مطلب، انواع این سرطان را همراه با علائمشان کامل توضیح داده‌ایم.

ملانوما یا سرطان پوست

ملانوما، نوعی از سرطان پوست است که ملانوسیت‌ها (رنگدانه‌های پوستی) را تحت تاثیر قرار داده و میزان رشد و تقسیم آن‌ها را از کنترل خارج می‌کنند. این اتفاق ممکن است هر جایی از بدن بیفتد، با این حال ملانوما نسبت به دیگر انواع سرطان پوست نسبتا کمیاب است. این عدم رواج، به معنی بی‌خطر بودن آن نیست چون اگر به تشخیص و درمان زودهنگام نرسید، می‌تواند به دیگر جاهای بدن متاستاز داده و جان فرد را تهدید کند. این بیماری در اثر عدم استفاده منظم از ضد آفتاب، کاربرد بیش از اندازه یا غیرسالم سولاریوم و البته قرار گرفتن در معرض نور خورشید به وجود می‌آید. وقتی سرطان در پوست به وجود بیاید، سلول‌های بیمار هنوز ملانین می‌سازند، بنابراین تومورهای ملانوما بیشتر اوقات قهوه‌ای یا سیاه هستند.

اگر توانایی ساختن ملاتونین در این سلول‌ها از بین برود شاهد تومورهای سفید، قهوه‌ای یا حتی صورتی خواهیم بود. این نوع سرطان می‌تواند هر جای پوست به وجود بیاید اما بیشتر اوقات از سینه و کمر (در مردان) و پا (در زنان) شروع می‌شود. صورت و گردن هم از نقاطی هستند که معمولا به سرطان پوست دچار می‌شوند. انواع سرطان پوست، همه افراد را تهدید می‌کنند اما پوست‌های تیره را کمتر (در این مطلب دلیلش را بخوانید). خود سیاهپوستان هم می‌توانند در قسمت کف دست و پا یا زیر ناخن دچار ملانوما شوند. در واقع در این قسمت‌ها، ملانوما بیشتر سیاه پوستان را تهدید می‌کند.

شیوه‌های مختلف درمان سرطان

• تست بیومارکر: این روش درمان سرطان، در واقع جستجویی است برای یافتن ژن، پروتئین و دیگر مواد (تومورمارکرها یا بیومارکرها) که اطلاعاتی در مورد سرطان در بدن به پزشک می‌دهند. تست بیومارکر به شما و تیم درمانتان کمک می‌کند که یک شیوه خاص را برای درمان بیماری پیدا کنید.
• شیمی‌درمانی: در این شیوه درمان سرطان، از دارو برای کشتن سلول‌ها استفاده می‌شود. شیمی‌درمانی یکی از روش‌هایی است که به نسب دیگر شیوه‌ها، عوارض جانبی زیادی دارد و ممکن است زندگی عادی فرد را مختل کند. با این حال به دلیل سرعت و شدت زیاد اثربخشی، بیشتر از بقیه روش‌ها در دنیا به کار می‌رود.
• هورمون‌تراپی: درمانی است که هورمون‌‌های مورد نیاز بعضی از سرطان‌های خاص (مثل سینه و پروستات) را از بین می‌برد و در نتیجه رشد آن‌ها را متوقف می‌کند. هورمون‌تراپی فقط برای انواع سرطان هورمونی به کار می‌رود.
• هایپرترمیا: درمانی است که در آن، دمای بدن تا میزان زیادی (45 درجه سانتی گراد) بالا می‌رود تا سلول‌های سرطانی بدون آسیب به بافت سالم (یا با حداقل آسیب) کشته شوند. هایپرترمیا برای همه افراد مناسب نیست.
• ایمنی‌درمانی: نوعی از درمان سرطان است که در آن سیستم ایمنی بدن خود فرد برای مبارزه با این بیماری، قدرتمند می‏‌شود. این قدرت‌بخشی با داروهای مختلف اتفاق می‌افتد و در نهایت نتیجه یک سیستم ایمنی تازه‌نفس و نسبتا قوی است که بهتر از قبل می‌تواند سلول‌های سرطان را از بین ببرد.
• درمان فوتودینامیک: نوعی پرتودرمانی خاص است که با ترکیب با دارو، سلول‌های بیمار و دیگر بافت‌های غیرعادی را از بین می‌برد. فوتودینامیک هنوز به صورت عمومی و جهانی انجام نمی‌شود و ممکن است برای کیس‌های درمانی خطرات خاصی داشته باشد.
• پرتودرمانی یا رادیوتراپی: در این شیوه، دوزهای بالای اشعه (رادیاسیون) به بدن تابانده می‌شوند تا یا تومور تحلیل برود یا سرطان به صورت کلی در بدن کشته شود.
• پیوند سلول‌های بنیادین: با انتقال سلول‌های بنیادین به مغز استخوان افراد، سلول‌هایی که بر اثر سرطان آسیب دیده یا کشته شده‌اند از نو ساخته می‌شوند و این یعنی آغاز فرایند درمان سرطان.