توده‌های خوش خیم پستان

توده‌های خوش‌خیم پستان تقریبا در هر نقطه‌ای از پستان خانم‌ها ظاهر می‌شوند. انواع مختلفی از توده‌های خوش خیم وجود دارد. برخی از آنها ممکن است علائم سرطان را داشته باشند اما هیچ‌کدام خطر جدی برای خانم‌ها ندارند. به همین دلیل شناخت انواع مختلف آنها، علائم و نحوه تشخیص و درمان آنها لازم است.

نشانه‌ها و علائم توده‌های خوش‌خیم پستان

بیماری‌های خوش‌خیم پستان به روش‌های مختلفی خود را نشان می‌دهند. با این حال همه آن‌ها باعث ایجاد تغییرات غیر عادی خواهند شد که رایج‌ترین علائم آنها بصورت یک توده غیر معمول در بافت پستان، ترشح مایع از نوک پستان و یا برخی علائم دیگر باشد.

برای دریافت نوبت از پزشکان پلی نیک برای تشخیص و درمان این بیماری، به لیست پزشکان جراحی سرطان سینه مراجعه کنید.

بسیاری از بیماری‌های خوش‌خیم پستان، علائم سرطان را نیز نشان خواهند داد، مانند:

• درد، تورم و یا حساسیت
• قرمزی و یا دیگر تحریکات پوستی
• وجود یک توده که می‌توانید آن را از طریق نوک پستان و یا پوست لمس کنید
• گرفتگی نوک پستان
• خروج ترشحاتی از نوک پستان که شبیه به مایع شیر می‌باشد

در صورت بروز این علائم باید با یک پزشک متخصص تماس بگیرید.

تشخیص توده‌های خوش‌خیم پستان

برای تشخیص اینکه توده، خوش‌خیم یا سرطانی است لازم است که غربالگری پستان انجام شود. همان فرآیندهایی که برای تشخیص سرطان به کار می‌روند، برای تشخیص این وضعیت نیز مورد استفاده قرار خواهند گرفت. این فرایند ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سابقه پزشکی: از شما در مورد سابقه پزشکی سوال خواهد شد، از جمله اینکه آیا شما یا اعضای خانواده تاکنون مبتلا به سرطان شده‌اید یا نه، درباره سبک زندگی شما، سلامت کلی پستان و موارد دیگر سوال پرسیده می‌شود.
• معاینه فیزیکی: یک پزشک متخصص معاینه ظاهری و فیزیکی کامل برای شما انجام می‌دهد تا بتواند علائم یا نشانه‌های سرطان یا بیماری خوش خیم را تشخیص دهد.
• آزمایش‌های تصویربرداری: ممکن است پزشک متخصص، ماموگرافی، فراصوت (Ultrasound) یا MRI تجویز کند تا بتواند دید بهتری از بافت پستان شما داشته باشد.

دیگر آزمایش‌های تشخیصی شامل نمونه برداری و بررسی هرگونه ترشحات نوک پستان و یا بیوپسی از بافت غیر عادی پستان هستند.

شایع‌ترین بیماری‌های خوش‌خیم پستان

بیماری‌های خوش‌خیم پستان بسیاری وجود دارند، اما موارد زیر شایع ترین آنها هستند. در حالی که هیچ یک از این بیماری‌ها مستقیما با سرطان پستان مرتبط نیستند، اما برخی از آنها ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند. در صورت تشخیص هر کدام از این بیماری‌ها، باید فورا با یک پزشک متخصص در زمینه پستان مشورت کنید.

آدنوز (Adenosis)

این بیماری باعث می‌شود لوبول‌ها (غدد شیری) بزرگ شوند و تکثیر شوند. این بیماری اغلب در زنانی مشاهده می‌شود که به فیبروز یا کیست‌های ساده مبتلا هستند. لوبول‌ها تا جایی به هم نزدیک می‌شوند که شبیه یک توده بنظر می‌رسند و گاهی اوقات ممکن است با سرطان پستان اشتباه گرفته شود.

علائم آدنوز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• وجود یک توده که می‌توان آن را از طریق نوک پستان یا پوست احساس کرد
• رسوبات کلسیمی کوچک (کلسیفیکاسیون - رسوب کلسیم در بافت های بدن)

بیماری آدنوز به هیچ درمانی نیاز ندارد.

اتساع مجرای پستان (Duct Ectasia)

این بیماری زمانی رخ می‌دهد که مجاری شیری عریض و ضخیم شوند. این بیماری ممکن است باعث انسداد مجاری شود که در این صورت می‌تواند باعث انباشت مایعات و در نهایت منجر به عفونت شود. در دیگر موارد ممکن است این بیماری هیچ نشانه‌ای نداشته باشد. این بیماری معمولا زنانی را درگیر می‌کند که یائسه هستند یا نزدیک سن یائسگی هستند.

علائم اتساع مجرای پستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• وجود ترشحات از نوک پستان
• درد، تورم و یا حساسیت به لمس
• وجود یک توده پشت مجرای تغییر یافته
• نوک پستان وارونه

اتساع مجرای پستان اغلب یک بخش طبیعی از فرایند پیری است و احتیاجی به درمان نیست. گاهی ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند تا درد را تسکین دهد. در موارد نادر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

هایپرپلازی لوبولار یا مجرایی (Ductal or Lobular Hyperplasia)

به رشد غیر عادی سلول‌های خوش‌خیم در پستان هایپرپلازی گفته می‌شود. این شرایط ممکن است در مجاری پستان (هاپرپلازی محرایی) یا غدد شیری (هایپرپلازی لوبولار) رخ دهد. این وضعیت را می‌توان به این صورت شرح داد: «معمول» (سلول‌ها طبیعی به نظر می‌رسند) و یا «غیر معمول» (سلول‌ها غیرطبیعی به نظر می‌رسند)

هایپرپلازی مجرایی و یا هایپرپلازی لوبولار معمولا هیچ نشانه‌ای ندارند و هیچ درمانی هم لازم نیست.

نکروز چربی و کیست چربی (Fat Necrosis and Oil Cysts )

نکروز چربی و کیست چربی هر دو از آسیب به بافت چربی سینه ایجاد می‌شوند. نکروز چربی به زمانی گفته می‌شود که بدن بافت پستان را با بافت اسکار جایگزین می‌کند. کیست‌های چربی نیز مربوط به زمانی هستند که سلول‌ها به بافت اسکار تبدیل نمی‌شوند، اما در عوض می‌میرند و محتوای خود را آزاد می‌کنند.

علائم نکروز چربی و کیست چربی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• وجود یک توده که میتوان آن را از طریق نوک پستان یا پوست لمس کرد
• قرمزی ، کبودی و یا تورم

هیچ درمانی برای نکروز چربی یا کیست چربی لازم نیست ، مگر اینکه ناحیه توده آزار دهنده شود که در این صورت ممکن است جراحی لازم باشد.

فیبروآدنوم ها (Fibroadenomas)

فیبروآدنوم ها تومورهای خوش خیم پستان هستند که متشکل بافت رشته ای و بافت غده هستند. این تومور ها در سنین پیش از یائسگی زنان ، در سنین ۲۰ و ۳۰ سالگی شایع هستند. فیبروآدنوم ها اغلب کوچک، گرد و همچنین سفت یا کشسان هستند. ممکن است بزرگ یا کوچک شوند و یا خود بخود از بین بروند.

فیبروآدنوم‌ها هیچ نشانه دیگری ندارند و هیچ درمانی برای آنها لازم نیست.

فیبروز و کیست‌های ساده (Fibrosis and Simple Cysts)

به انباشت بزرگی از بافت فیبری، فیبروز گفته می‌شود. کیست‌های ساده گرد هستند و در واقع کیسه‌هایی پر از مایعات هستند. هر دو این بیماری‌ها عموماً در زنان باردار مشاهده می‌شوند. ممکن است فیبروز لمس محکم و یا کشسان داشته باشد، در حالی که کیست‌ها ممکن است لمس گرد و نرم داشته باشند. هر دو این‌ها ممکن است با توده‌های سرطانی اشتباه گرفته شوند.

علائم فیبروز و کیست های ساده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد ، تورم و یا حساسیت به لمس
• وجود یک توده که میتوان ان را از طریق نوک پستان با پوست لمس کرد

این دو هیچ درمانی لازم ندارند مگر اینکه باعث بروز ناراحتی شوند. که در این صورت ممکن است پزشک با استفاده از یک سوزن باریک مایع را تخلیه کند و یا اینکه مسکن های ضد درد تجویز کند.

پاپیلوم (تومورهای خوش خیم در بافت اپیتلیال) های درون مجرایی (Intraductal papillomas)

تومورهای خوش خیم هستند که در درون مجاری شیری رشد می‌کنند. این تومورها ها معمولا کم تر از 1 سانتیمتر هستند اما می‌توانند تا 5 یا 6 سانتی متر رشد کنند. از بافت‌های رشته‌ای، بافت غده‌ای و عروق خونی تشکیل شده‌اند. این تومورها معمولا در زنان بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال بوجود می‌آیند.

علائم پاپیلوم های درون مجرایی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• وجود ترشحات از نوک پستان (شفاف یا خونی)
• وجود یک توده که میتوان آن را از طریق نوک پستان یا پوست لمس کرد

درمان این بیماری معمولا به این صورت است که پاپیلوم را با یک جراحی کوچک بر میدارند.

کارسینوما لوبولار درجا (LCIS) (Lobular Carcinoma In Situ) 

LCIS زمانی رخ می‌دهد که سلول‌هایی که به سلول‌های سرطانی شباهت دارند، در داخل غدد شیری پستان شروع به رشد کنند. برخلاف سرطان، LCIS به جای آنکه به بافت‌های سالم اطراف حمله کند، درون غدد شیری باقی می‌ماند. با اینکه خوش خیم است اما شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان قرار می‌دهد.

LCIS هیچ علائم دیگری ندارد. با این حال چون با خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط است، باید با پزشک خود مشورت کنید.

ماستیت (التهاب پستان) (Mastitis)

ماستیت، التهاب پستان است که ناشی از عفونت است. این بیماری معمولا زنان شیرده را درگیر می‌کند. این بیماری معمولا از مجاری شیری مسدود و یا مجراهایی که به طور کامل شیر را از پستان تخلیه نمی‌کنند، ناشی می‌شود. عفونت می‌تواند از پوست زخم شده روی نوک پستان ناشی شود.

علائم و نشانه‌های ماستیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد، تورم، قرمزی یا حساسیت به لمس
• گرمی و سفت شدن ناحیه عفونی
• وجود ترشحات از نوک پستان
• تب و سردرد

درمان معمولا شامل یک دوره استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشد. اگر آبسه رشد کند، پزشک با استفاده از سوزن یا عمل جراحی چرک را تخلیه می‌کند.

تومور‌های phyllodes (Phyllodes tumors)

این نوع تومورها در بافت همبند (همان بافت پیوندی است که از جمله کارهای آن حفاظت و پشتیبانی از بافت‌های دیگر است) در پستان رشد می‌کنند، اما می‌تواند هم دارای بافت همبند و هم دارای بافت غده باشند. این تومورها عموما در سنین ۴۰ سالگی در زنان مشاهده می‌شوند. تومورهای phyllodes نادر و کمیاب هستند و معمولا هم خوش‌خیم هستند، اما گاهی اوقات می‌توانند بدخیم باشند.

علائم و نشانه‌های تومورهای phyllodes ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد ، تورم یا حساسیت به لمس
• وجود یک توده که میتوان آن را با لمس از طریق نوک پستان و یا پوست لمس کرد.

روش درمانی معمولا بصورت لامپکتومی (عمل جراحی به منظور حذف توده) است. در موارد نادر ممکن است ماستکتومی (جراحی برش پستان) لازم باشد ، از آنجا که تومورهای phyllodes قابلیت بازگشت مجدد دارند، ممکن است پزشک غربالگری‌های پستان بیشتر برای شما تجویز کند.

اسکارهای شعاعی (Radial Scars)

اسکارهای شعاعی رشد ستاره‌ای شکل است که می‌توانند شامل مخلوطی از بافت های مختلف، از جمله مجاری خوش خیم، غدد شیری، کیست و هایپرپلازی باشد. به این دلیل به آنها اسکار گفته می‌شود که هنگام مشاهده زیر میکروسکوپ شبیه بافت اسکار (زخم) به نظر می‌رسند. در اسکارهای شعاعی بزرگ‌تر از 6-7 میلیمتر، احتمال وجود سلول‌های پیش سرطانی و یا سرطانی بیشتر است.

اسکارهای شعاعی علائم اندکی دارند و حتی ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. برای درمان ابتدا باید بیوپسی صورت بگیرد تا مشخص شود که آیا سرطانی هستند یا خیر. حتی اگر در صورتی که خوش خیم باشند، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد تا خطر گسترش سرطان در آینده را کاهش دهد.

دیگر بیماری‌های خوش‌خیم پستان

موارد زیر چند نمونه دیگر از از بیماری‌های خوش‌خیم پستان هستند. اگرچه هیچ‌کدام خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی‌دهند اما با این وجود باید حتما توسط پزشک معاینه شوند.

• همانژیوم (Hemangioma): توموری که از رگ های خونی نابالغ تشکیل شده است.
• هامارتوم (Hamartoma): یک توده بدون درد متشکل از اسیدهای چرب، فیبرها و سلول‌های غده است.
• هماتوم (Hematoma): توده‌ای از لخته خون که ناشی از خونریزی داخلی است.
• لیپوم (Lipoma) : یک تومور چربی
• نوروفیبروم (Neurifibroma): توموری که از سلول‌های عصبی تشکیل شده است.